آشنایی با انواع روش های تامین مالی کسب و کارها
تامین مالی کسب‌وکار یکی از چالش‌های اصلی در مسیر رشد و توسعه هر کسب‌وکار است. چه استارت‌آپی نوپا باشید و چه کسب‌وکاری باسابقه، نیاز به سرمایه برای راه‌اندازی، گسترش و ادامه فعالیت همواره احساس می‌شود.
در واقع، تامین مالی به معنای فراهم‌آوردن منابع مالی مورد نیاز برای اجرای طرح‌ها، پوشش هزینه‌های جاری و سرمایه‌گذاری در آینده است.
انتخاب روش های تامین مالی مناسب، به عوامل متعددی از جمله اندازه کسب‌وکار، مرحله رشد، نوع صنعت، ریسک‌پذیری سرمایه‌گذاران و اهداف بلندمدت بستگی دارد.
در ادامه به بررسی جامع انواع راه های تامین منابع مالی کسب و کار می‌پردازیم.
تامین مالی چیست؟
تامین مالی به معنای فراهم‌آوردن منابع مالی مورد نیاز برای راه‌اندازی، گسترش و ادامه فعالیت یک کسب‌وکار است. این منابع مالی می‌توانند از منابع مختلفی مانند سرمایه‌گذاری شخصی، وام‌های بانکی، سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر و سرمایه‌گذاری جمعی تامین شوند.
تامین مالی به هر کسب‌وکاری، از استارت‌آپی کوچک گرفته تا شرکتی بزرگ، کمک می‌کند تا طرح‌های خود را عملی کند، هزینه‌های جاری خود را پوشش دهد و رشد و توسعه خوبی داشته باشد. در واقع، تامین مالی سوخت اصلی کسب‌وکار است که به آن اجازه می‌دهد به اهداف خود برسد.
انواع روش های تامین مالی
شرکت‌ها برای اجرای پروژه‌ها، توسعه محصولات جدید یا گسترش عملیات خود به منابع مالی نیاز دارند. این منابع می‌تواند از داخل شرکت یا از منابع خارجی تامین شوند. روش های تامین مالی هر کدام مزایا و معایب خود را دارند و به 2 نوع اصلی داخلی و خارجی تقسیم می‌شوند.
هر کدام از این روش‌های کلی خود به روش‌های دیگری تقسیم می‌شوند که باید متناسب با نیازها و شرایط شرکت انتخاب شود.
در جدول زیر تمامی روش‌ها را مشاهده می‌کنید و در ادامه هر روش را به‌طور دقیق‌تر بررسی می‌کنیم:
| روش تامین مالی | مزایا | معایب | مناسب برای |
| کراد
فاندینگ |
جذب سرمایه بدون نیاز به وام
تبلیغات و بازاریابی هم‌زمان، معافیت از مالیات |
محدودیت در میزان سرمایه جذب‌شده
نیاز به ارائه پاداش یا سهام |
پروژه‌های کوچک تا متوسط
و استارتاپ‌ها |
| سود انباشته | عدم نیاز به پرداخت بهره
حفظ کنترل کامل شرکت |
محدودیت در میزان منابع،
کاهش سود سهام‌داران |
شرکت‌های بزرگ و سودده |
| فروش دارایی‌ها | دسترسی سریع به نقدینگی
کاهش هزینه‌های نگهداری |
ازدست‌دادن دارایی‌های ارزشمند
کاهش ظرفیت عملیاتی |
شرکت‌هایی با
دارایی‌های مازاد |
| مشارکت موسسان
و شرکا |
حفظ مالکیت کامل شرکت
عدم نیاز به بازپرداخت |
محدودیت منابع تأمین‌شده
احتمال اختلافات مدیریتی |
استارتاپ‌ها و
شرکت‌های نوپا |
| تسهیلات بانکی | دسترسی به منابع مالی
امکان تامین مالی پروژه‌های بزرگ |
نیاز به پرداخت بهره‌های سنگین
افزایش بدهی‌های شرکت |
شرکت‌های با اعتبار
مالی قوی |
| بازار سرمایه | امکان جذب سرمایه‌های کلان
بهره‌مندی از معافیت‌های مالیاتی |
هزینه‌های بالای انتشار اوراق
افزایش نظارت و مقررات |
شرکت‌های بزرگ
و باسابقه |
| سرمایه‌گذاری
ریسک‌پذیر |
تامین منابع مالی قابل‌توجه
بهره‌مندی از مشاوره تخصصی |
کاهش مالکیت شرکت
احتمال بروز اختلافات مدیریتی |
استارتاپ‌ها
و شرکت‌های نوآور |
1. تامین مالی خارجی
تأمین مالی خارجی به معنای جذب سرمایه از منابع بیرونی مانند بانک‌ها یا روش های تامین مالی از طریق بازار سرمایه است. این روش به شرکت‌ها اجازه می‌دهد منابع مالی گسترده‌ای برای پروژه‌های بزرگ تامین کنند.
تامین مالی از طریق کرادفاندینگ، وام بانکی، انتشار اوراق بهادار یا سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر نمونه‌هایی از این روش است.
اگرچه این روش امکان دسترسی به منابع کلان را فراهم می‌کند؛ اما اغلب با تعهدات مالی؛ مانند بازپرداخت بهره یا کاهش مالکیت سهام همراه است. این روش بیشتر برای شرکت‌های بزرگ یا استارتاپ‌های نوپا مناسب است.
در ادامه انواع روش های تامین مالی خارجی را دقیق‌تر بررسی می‌کنیم.
تامین مالی جمعی یا کراد فاندینگ
کرادفاندینگ روشی نوین و جذاب برای تامین مالی است که به شما امکان می‌دهد با سرعت بالا، سرمایه مورد نیازتان را از سرمایه‌گذاران خرد جمع‌آوری کنید. همچنین، کرادفاندینگ با دموکراتیک کردن سرمایه‌گذاری، فرصتی برابر برای همه ایجاد می‌کند تا در پروژه‌های نوآورانه مشارکت داشته باشند. این روش برای پروژه‌ها و طرح‌های متوسط مناسب است. در این روش سکوهای معتبر و مطمئنی مانند یکتاکراد پس از بررسی طرح به جمع‌آوری سرمایه مورد نیاز می‌پردازند و به‌دلیل اعتبار این سکو افراد بیشتری به سرمایه‌گذاری در طرح‌های منتخب یکتاکراد علاقه‌مند خواهند شد.
مزایا: جذب سرمایه بدون نیاز به وام یا بهره، تبلیغات و بازاریابی هم‌زمان، بهره‌مندی از معافیت‌های مالیاتی. انعطاف‌پذیری بالا و امکان سفارشی‌سازی کمپین‌ها.
معایب: نیاز به ارائه سود به سرمایه‌گذاران.
تسهیلات بانکی
در این روش، وام‌های بانکی برای تامین هزینه‌ها یا پروژه‌ها دریافت می‌شود. این روش برای شرکت‌های با اعتبار مالی قوی مناسب است.
مزایا: دسترسی سریع به منابع مالی، امکان تامین مالی پروژه‌های بزرگ.
معایب: نیاز به پرداخت بهره‌های سنگین، افزایش بدهی‌های شرکت.
بازار سرمایه
یکی دیگر از روش های تامین سرمایه خارجی استفاده از بازار سرمایه است. در این روش، انتشار سهام یا اوراق بدهی برای جذب سرمایه از سرمایه‌گذاران انجام می‌شود و برای شرکت‌های بزرگ و باسابقه مناسب است.
مزایا: امکان جذب سرمایه‌های کلان، بهره‌مندی از معافیت‌های مالیاتی.
معایب: هزینه‌های بالای انتشار اوراق، افزایش نظارت و مقررات.
سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر
در این روش تامین مالی خارجی، سرمایه‌گذاران حرفه‌ای با دریافت سهام در طرح‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند. این روش برای استارتاپ‌ها و شرکت‌های نوآور مناسب است.
مزایا: تامین منابع مالی قابل‌توجه، بهره‌مندی از مشاوره تخصصی افراد حرفه‌ای.
معایب: کاهش مالکیت شرکت، احتمال بروز اختلافات مدیریتی.
تا اینجا با انواع روش های تامین مالی خارجی آشنا شدید. در ادامه می‌خواهیم روش های تامین مالی داخلی را بررسی کنیم.
2. تامین مالی داخلی
در این روش، شرکت از منابع داخلی خود برای تامین هزینه‌ها استفاده می‌کند. منابع داخلی شامل سود انباشته، فروش دارایی‌های غیرضروری یا مشارکت موسسان و شرکا است. این روش معمولا برای شرکت‌هایی با سوددهی بالا و دارایی‌های مازاد مناسب است. تامین مالی داخلی از مزایایی چون حفظ کنترل کامل بر شرکت و عدم نیاز به پرداخت بهره برخوردار است؛ اما محدودیت در میزان منابع ممکن است اجرای طرح‌های بزرگ را با مشکل مواجه کند.
تامین مالی داخلی شامل مواردی است که در ادامه بررسی می‌کنیم.
سود انباشته
سودهای ذخیره‌شده به‌جای توزیع به سهام‌داران، صرف پروژه‌های جدید می‌شود. این روش تامین مالی داخلی برای شرکت‌های بزرگ و سودده مناسب است.
مزایا: عدم نیاز به پرداخت بهره، حفظ کنترل کامل شرکت.
معایب: محدودیت در میزان منابع، کاهش سود سهام‌داران.
فروش دارایی‌ها
در این روش، دارایی‌های غیرضروری شرکت برای تامین نقدینگی فروخته می‌شود. این مدل تامین مالی برای شرکت‌هایی با دارایی‌های مازاد مناسب است.
مزایا: دسترسی سریع به نقدینگی، کاهش هزینه‌های نگهداری دارایی‌های غیرضروری.
معایب: ازدست‌دادن دارایی‌های ارزشمند، کاهش ظرفیت عملیاتی شرکت.
مشارکت موسسان و شرکا
موسسان یا شرکای تجاری سرمایه شخصی خود را برای پیشبرد کسب‌وکار استفاده می‌کنند. این روش برای استارتاپ‌ها و شرکت‌های نوپا مناسب است.
مزایا: حفظ مالکیت کامل شرکت، عدم نیاز به بازپرداخت.
معایب: محدودیت منابع تامین‌شده، احتمال اختلافات مدیریتی.
خب با تمامی روش های تامین مالی آشنا شدید. در ادامه تامین مالی بلندمدت و کوتاه‌مدت را بررسی می‌کنیم.
انواع روش های تامین مالی کوتاه مدت و بلند مدت
انواع روش های تامین مالی شرکت ها از نظر مدت‌زمان به 2 دسته اصلی کوتاه‌مدت و بلندمدت تقسیم می‌شود که هر کدام بر اساس دوره بازپرداخت و نوع نیاز مالی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
1. تامین مالی کوتاه‌مدت
این روش‌ها برای تامین نیازهای مالی موقت و روزمره استفاده می‌شوند و دوره بازپرداخت آن‌ها معمولا کمتر از یک سال است. این روش برای کسب‌وکارهایی مانند خرده‌فروشی‌ها که گردش مالی سریع دارند و همچنین برای تولیدکنندگانی که به مواد اولیه نیاز دارند، مناسب است.
روش های تامین مالی کوتاه‌مدت شامل موارد زیر است:
- وام‌های کوتاه‌مدت بانکی: برای تامین نقدینگی فوری یا خرید مواد اولیه
- اعتبار تجاری: خرید کالاها یا خدمات با پرداخت در آینده
- صدور اسناد تجاری (چک یا سفته): ابزار مالی برای تامین نقدینگی
- پیش‌دریافت از مشتریان: دریافت بخشی از مبلغ سفارش‌ها پیش از تحویل کالا
۲. تامین مالی بلندمدت
این روش‌ها برای تامین نیازهای مالی بلندمدت مانند سرمایه‌گذاری در تجهیزات، زیرساخت‌ها یا توسعه پروژه‌ها به کار می‌رود. دوره بازپرداخت این روش‌ها معمولا بیش از یک سال است. تامین مالی بلندمدت برای شرکت‌های بزرگ، پروژه‌های زیربنایی، استارتاپ‌های درحال‌رشد و سرمایه‌گذاری‌های کلان مناسب است.
روش های تامین مالی بلندمدت شامل موارد زیر است:
- انتشار سهام: فروش سهام شرکت برای جذب سرمایه
- انتشار اوراق بدهی (اوراق قرضه): اوراقی با تعهد بازپرداخت اصل و سود در دوره‌های مشخص
- وام‌های بلندمدت بانکی: برای پروژه‌های زیرساختی یا سرمایه‌گذاری کلان
- سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر: جذب سرمایه از سرمایه‌گذاران حرفه‌ای برای پروژه‌های مختلف
تامین مالی از کشورهای خارجی روش دیگری برای جذب سرمایه مورد نیاز است که با انواع آن آشنا می‌شوید.
روش های تامین مالی از کشورهای خارجی
تامین مالی از منابع خارجی به شرکت‌ها این امکان را می‌دهد که با جذب سرمایه از خارج از کشور، پروژه‌ها و فعالیت‌های خود را گسترش دهند. این روش‌ها می‌توانند به شرکت‌ها در دستیابی به منابع بیشتر کمک کنند؛ اما به‌تبع آن ممکن است وابستگی به منابع خارجی افزایش یابد.
این روش‌ها شامل مواردی است که در ادامه بررسی می‌کنیم.
وام‌های بین‌المللی از موسسات مالی چندملیتی
شرکت‌ها می‌توانند از موسسات مالی بزرگ و بین‌المللی مانند بانک جهانی (World Bank)، صندوق بین‌المللی پول (IMF) یا بانک‌های توسعه‌ای منطقه‌ای مانند بانک توسعه آسیایی (ADB) و بانک توسعه اسلامی (IDB) وام بگیرند. این موسسات به کشورها و شرکت‌ها در کشورهای درحال‌توسعه کمک می‌کنند که منابع مالی لازم را با نرخ بهره‌های مناسب دریافت کنند.
این وام‌ها معمولا با بهره‌های پایین و شرایط طولانی‌مدت پرداخت ارائه می‌شوند؛ اما ممکن است شرایط خاصی مانند اصلاحات اقتصادی یا اجرای پروژه‌های خاص مطرح باشند.
انتشار اوراق قرضه بین‌المللی (Eurobonds)
اوراق قرضه یوروباند ابزاری مالی است که شرکت‌ها یا دولت‌ها می‌توانند از طریق آن در بازارهای بین‌المللی سرمایه جذب کنند. این اوراق به واحدهای پولی مختلف صادر می‌شوند و اغلب برای سرمایه‌گذاری‌های بزرگ یا تامین مالی پروژه و طرح‌های کلان استفاده می‌شوند.
مزیت‌های این روش، نرخ بهره جذاب، مدت طولانی بازپرداخت و دسترسی به بازارهای سرمایه بین‌المللی است.
فاینانس صادرات (Export Credit Agencies – ECA)
برخی شرکت‌ها از طریق نهادهای اعتبار صادرات (ECAs) از خارج از کشور تامین مالی می‌کنند. این نهادها به شرکت‌ها کمک می‌کنند تا وام‌هایی با تضمین صادرات محصولات یا خدمات خود دریافت کنند.
فاینانس پروژه (Project Finance)
این نوع تامین مالی مخصوص پروژه‌های بزرگ و زیرساختی است که منابع مالی از طریق بانک‌های بین‌المللی، صندوق‌های سرمایه‌گذاری یا موسسات مالی چندملیتی تامین می‌شود. در این روش تامین مالی پروژه، سرمایه‌گذاری مبتنی بر توان پروژه برای ایجاد بازده است و نه بر اساس دارایی‌های شرکت.
سندیکاهای بانکی (Syndicated Loans)
در این روش، گروهی از بانک‌های بین‌المللی به‌طور مشترک وام‌هایی را به شرکت‌ها یا پروژه‌های خاص اختصاص می‌دهند. این وام‌ها معمولا برای پروژه‌های بزرگ و بلندمدت استفاده می‌شوند که نیاز به تامین مالی بسیار زیادی دارند.
اعتبار اسنادی و فاینانس تجاری
اعتبار اسنادی (LC) نوعی روش تامین مالی است که در تجارت بین‌المللی مورد استفاده قرار می‌گیرد. شرکت‌ها از طریق بانک‌های خود و همکاری با بانک‌های خارجی، از اعتبارات اسنادی برای پرداخت‌های بین‌المللی استفاده می‌کنند.
سرمایه‌گذاری خارجی مستقیم (FDI) با بدهی
در این روش، شرکت‌های خارجی یا سرمایه‌گذاران بین‌المللی با خرید اوراق قرضه یا اعطای وام، به شرکت‌های داخلی کمک می‌کنند. این نوع تامین مالی اغلب با تعهدات و ضمانت‌های بازپرداخت همراه است. انتخاب هر یک از این روش های تامین سرمایه بستگی به شرایط خاص شرکت، نوع پروژه و اهداف مالی آن دارد. ممکن از خود بپرسید ساده ترین روش های تامین مالی چیست؟ در ادامه به این پرسش مهم پاسخ می‌دهیم.
ساده ترین روش تامین مالی کدام است؟
یکی از ساده‌ترین روش های تامین مالی، کرادفاندینگ یا تامین مالی جمعی است؛ چون در این روش، کسب‌وکارها می‌توانند از طریق سکوهای آنلاینی مانند یکتاکراد سرمایه را از تعداد افراد بسیار زیادی جمع‌آوری کنند. این روش برای استارتاپ‌ها و پروژه‌های متوسط بسیار مناسب است.
روش ساده دیگر، استفاده از منابع داخلی مانند سود انباشته است که در آن شرکت از سودهای قبلی خود برای تامین مالی استفاده می‌کند. این روش نیاز به هیچ‌گونه تعهد مالی یا پرداخت بهره ندارد و به شرکت این امکان را می‌دهد که بدون ازدست‌دادن مالکیت یا وابستگی به منابع خارجی، به منابع مالی دست یابد.
نکات انتخاب بهترین شیوه تامین مالی
برای انتخاب بهترین شیوه تامین مالی، چندین فاکتور مهم وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند.
میزان نیاز به سرمایه
برای پروژه‌های کوچک یا کوتاه‌مدت، تامین مالی از منابع داخلی یا وام‌های کوتاه‌مدت مناسب است. پروژه‌های بزرگ‌تر یا بلندمدت نیاز به تامین مالی از منابع خارجی مانند انتشار سهام یا اوراق‌قرضه دارند.
مدت زمان بازپرداخت
اگر شرکت به تامین مالی کوتاه‌مدت نیاز دارد، روش‌هایی مانند تامین مالی جمعی و وام‌های کوتاه‌مدت یا اعتبارات تجاری مناسب‌اند. پروژه‌های بلندمدت نیاز به روش های تامین مالی بلندمدت مانند سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر دارند.
هزینه تامین مالی
هر روش تامین مالی هزینه‌های مختلفی دارد. برخی روش‌ها (مانند وام‌های بانکی) ممکن است بهره بالایی داشته باشند، درحالی‌که روش‌هایی مانند کرادفاندینگ یا استفاده از سود انباشته هزینه کمتری دارد.
کنترل و مالکیت
برخی روش‌ها مانند دریافت وام از بانک‌ها یا استفاده از سود انباشته نیازی به واگذاری بخشی از مالکیت ندارند. درحالی‌که در روش های تامین مالی مانند سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر یا انتشار سهام، ممکن است بخشی از مالکیت شرکت از دست برود.
ریسک و تضمین‌ها
روش های تامین مالی؛ مانند وام‌های بانکی نیاز به ضمانت‌های مالی یا دارایی‌های شرکت دارند. درحالی‌که تامین مالی از طریق سود انباشته چنین مشکلاتی را ایجاد نمی‌کنند.
توانایی بازپرداخت
شرکت باید توانایی بازپرداخت مالیات‌ها، بهره‌ها و اقساط را داشته باشد. درصورتی‌که بازپرداخت به‌موقع انجام نشود، شرکت ممکن است با مشکلات مالی روبه‌رو شود. برای شرکت‌هایی با جریان نقدی ضعیف، روش‌های بازپرداخت بلندمدت مناسب‌تر هستند.
تاثیر بر اعتبار شرکت
روش های تامین مالی خارجی، مانند وام‌های بانکی، می‌توانند اعتبار شرکت را تحت تاثیر قرار دهند و در صورت عدم بازپرداخت، اعتبار شرکت کاهش یابد؛ بنابراین شرکت‌ها باید این موضوع را در نظر بگیرند که آیا توانایی مدیریت و بازپرداخت به‌موقع را دارند یا خیر.
سهم از سود و سهام
در روش های تامین مالی مانند سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر یا انتشار سهام، شرکت باید بخشی از سود خود یا سهام شرکت را به سرمایه‌گذاران واگذار کند. این موضوع می‌تواند برای شرکت‌هایی که تمایل به حفظ مالکیت خود دارند، مشکل‌ساز باشد.
نیاز به مشاوره و تخصص
برخی روش های تامین مالی پروژه و طرح، مانند سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر می‌توانند مشاوره‌های تخصصی ارزشمندی به شرکت‌ها ارائه دهند. این مشاوره می‌تواند در رشد سریع‌تر شرکت مفید باشد. اگر شرکتی نیازی به مشاوره نداشته باشد، روش های تامین مالی ساده‌تری مانند وام بانکی یا کرادفاندینگ می‌توانند بهتر باشند.
قابلیت انعطاف‌پذیری
برخی روش‌ها مانند کرادفاندینگ یا تامین مالی جمعی انعطاف‌پذیرتر از دیگر روش‌ها هستند و می‌توانند به‌سرعت و راحتی و به‌صورت آنلاین برای پروژه‌های کوچک یا آزمایشی استفاده شوند.
دسترسی به منابع
برخی روش های تامین مالی ممکن است برای همه شرکت‌ها قابل‌دسترسی نباشند. به‌عنوان‌مثال، شرکت‌هایی که به بازار سرمایه دسترسی ندارند، نمی‌توانند اوراق‌قرضه منتشر کنند؛ بنابراین، دسترسی به منابع خارجی عاملی مهم در انتخاب شیوه تامین مالی است.
با درنظرگرفتن این فاکتورها، کسب‌وکارها می‌توانند بهترین روش تامین مالی را انتخاب کنند که با نیازها و شرایط مالی آن‌ها سازگار باشد.
کرادفاندینگ یکی از ساده‌ترین و سریع‌ترین روش‌ها برای تامین مالی و جذب سرمایه است و برای استفاده از این روش سکوهای مالی باید طرح پیشنهادی شما را بررسی و از سودآور بودن آن اطمینان حاصل کنند. در ادامه مراحل تامین مالی کسب‌وکارها از طریق سکوی یکتاکراد را بررسی می‌کنیم.
مراحل تامین مالی کسب و کارها از طریق یکتاکراد
کرادفاندینگ یا تامین مالی جمعی یکی از روش های تامین مالی نوین و جذاب برای کسب سرمایه است که به شما امکان می‌دهد تا با مشارکت جمعی افراد، طرح‌های خود را به واقعیت تبدیل کنید. در این روش، شما به‌جای مراجعه به بانک‌ها و سرمایه‌گذاران بزرگ، از طریق سکوهای آنلاینی مانند یکتاکراد، سرمایه مورد نیاز خود را با کمک و مشارکت همگانی سرمایه‌گذاران کوچک فراهم کنید. این روش نه‌تنها به شما کمک می‌کند تا به‌سرعت به منابع مالی مورد نیاز دست پیدا کنید، بلکه به شما امکان می‌دهد تا جامعه‌ای از حامیان را برای کسب‌وکار خود ایجاد کنید.
برای درخواست تامین مالی از طریق سکوی یکتاکراد، کسب‌وکارها باید مراحل زیر را طی کنند:
- ثبت درخواست اولیه: در این مرحله، کسب‌وکار باید فایل غربالگری سرمایه‌پذیران را تکمیل و همراه با مدارک مورد نیاز به یکتاکراد ارسال کند. این مدارک شامل اطلاعات اولیه درباره کسب‌وکار، پروژه و اهداف مالی است.
- بررسی اولیه: پس از دریافت درخواست، کارشناسان یکتاکراد طرح شما را از نظر نوآوری، بازار، ریسک و سودآوری ارزیابی می‌کنند. این ارزیابی به شفافیت و اطمینان از موفقیت پروژه کمک می‌کند.
- عقد قرارداد و طراحی کمپین: در صورتی که طرح شما تایید شود، قراردادی برای همکاری تنظیم می‌شود و سپس کمپین جذب سرمایه طراحی می‌گردد. در این مرحله، جزئیات شرایط و نحوه جذب سرمایه مشخص می‌شود.
- انتشار کمپین: کمپین شما در پلتفرم یکتاکراد منتشر می‌شود و در معرض دید سرمایه‌گذاران قرار می‌گیرد. این فرایند امکان دسترسی به تعداد زیادی از سرمایه‌گذاران را فراهم می‌آورد.
- جمع‌آوری سرمایه و نظارت: پس از تامین بودجه مورد نیاز از طریق سرمایه‌گذاران، پروژه آغاز می‌شود و اجرای آن به‌تدریج شروع می‌گردد. در این مرحله، کسب‌وکار موظف است گزارش‌های دوره‌ای به سرمایه‌گذاران ارائه دهد و وضعیت پیشرفت پروژه را به اطلاع آن‌ها برساند.
سخن پایانی
روش های تامین مالی ابزارهای مختلفی هستند که به کسب‌وکارها کمک می‌کنند تا منابع مالی مورد نیاز خود را برای رشد و توسعه تامین کنند. این روش‌ها می‌توانند به 2 دسته کلی داخلی (مانند استفاده از سود انباشته یا وام‌های داخلی) و خارجی (مانند سرمایه‌گذاری از طریق بانک‌ها، سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر و کرادفاندینگ) تقسیم شوند. انتخاب بهترین روش به نیاز مالی، مدت‌زمان بازپرداخت، هزینه تامین مالی، توانایی بازپرداخت و هدف کسب‌وکار بستگی دارد. مهم‌ترین نکته در این فرایند، انتخاب روشی است که با شرایط مالی و اهداف بلندمدت شرکت هماهنگ باشد.
اگر درباره درخواست تامین مالی در یکتاکراد و دانلود نمونه فایل غربالگری سوالی دارید، آن را در بخش نظرات مطرح کنید یا با کارشناسان تماس بگیرید.
پرسش‌وپاسخ‌های متداول
1. روش های تامین مالی کدامند؟
روش های تامین مالی شامل منابع داخلی (سود انباشته، وام‌های داخلی) و منابع خارجی (وام‌های بانکی، سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر، کرادفاندینگ) هستند.
2. تفاوت بین تامین مالی کوتاه‌مدت و بلندمدت چیست؟
تامین مالی کوتاه‌مدت به منابعی برای پوشش هزینه‌های جاری و اضطراری مربوط می‌شود، درحالی‌که تامین مالی بلندمدت برای پروژه‌های توسعه و رشد شرکت است.
3. چرا کرادفاندینگ به یک روش تامین مالی محبوب تبدیل شده است؟
کرادفاندینگ به کسب‌وکارها این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به وام‌های بانکی یا سرمایه‌گذاران بزرگ، از طریق سرمایه‌گذاران خرد سرمایه مورد نیاز خود را جذب کنند.
4. مزایای استفاده از منابع داخلی برای تامین مالی چیست؟
عدم نیاز به بازپرداخت یا پرداخت بهره و حفظ کنترل کامل بر شرکت از جمله مزایای استفاده از منابع داخلی است.
5. چه کسب‌وکارهایی از تامین مالی ریسک‌پذیر بهره می‌برند؟
استارتاپ‌ها و کسب‌وکارهای نوآورانه که پتانسیل رشد سریع دارند، بیشتر از تامین مالی ریسک‌پذیر استفاده می‌کنند.